Dini bayramlar, bizim kültürümüzde diğer özel günlerden çok farklı bir yere sahiptir. Bayram kültüründen bihaber bir insan için, diğer günlerden farkı olmayan o gün, bizim gözümüzde âdetâ kutsallaşır. Zengininden fakirine, amirinden memuruna, esnafından işçisine herkes o gün aynı duyguyla uyanır. Camiler, yıl boyunca bir arada görmediği kadar insan alır içine. Hiç namaz kılmayan insan gelir bayram namazına. Ateistlere bile sevinçtir bayram…
Eller öpülür, öptürülür, tebrikleşilir. Birbirimizi kandırıyormuşuz gibi bir his uyanır içimizde fazla derine inersek. Hâlbuki bayramlar, sevgi ve saygının gösterilmekten çekinilmediği günlerdir. Durup dururken öpemediğin babanın elini öpebilirsin bayramda. Bir çocuğu sevip ona harçlık verebilirsin meselâ. Bir arkadaşına, bir akrabana sarılabilirsin.
Sarılmak dedim de… Ne güzel şeydir değil mi sarılmak? İnsanı insana bağlayan o hissiyatı en yakından yaşamaktır belki de. Sevdiğine sarılır insan. Ruhunu doyurur bir bakıma. Ne bileyim, yanındayken sarılırsın. Bilirsin ya yarın sen orada olmayacaksın sarılmak için, ya da o. Toprakla yaren olduğunda anlarsın, fazladan bir insana sarılmanın kıymetini.
Bu, benim ailemden uzakta geçirdiğim ilk bayram.
Malatya’da okuyup, İstanbul’da oturmam, tatil süresinin kısa olması gibi nedenleri sıralıyorum soranlara. Ama pişmanım. Bir daha fırsatım olursa, ailemden uzakta bayram geçirmeyeceğim. Ben dersimi aldım.
Bayramlar büyüklerle güzel… Tatile oraya buraya gidenleri hiç anlamıyorum, sanırım anlayamayacağımda.
Geçen ramazan bayramında evde olabilmek için askerde izin kullanmadım :) Arefe gününden birgün önce evdeydim. Doğru bir karar aldığımı da bayramda daha da iyi birşekilde anlamıştım.
Bayram iki gün de olsa ve bunun bir gününün yolda geçeceğini de bilsem yine de ailemin yanına giderim.
Ben hiç yalnız bir bayram geçirmedim, Allah geçirtmesin :)
Bayramlar git gide sıradan tatil günleri olmaya başladı. Millet bayramda yazlıklara , otellere , gezilere gitmeye başladı. Büyüklerini ziyaret etmedikten sonra , akrabalarınla , ailenle , arkadaşlarınla içindeki o sevinci paylaşmadıktan sonra Bayramın bir anlamı yok bence. Bir bozulmamış bayramlarımız vardı onu da bozdular ya helal olsun….
Ve o bayramdan sonra, bayramlarda elini öpebileceğim bir babam yoktu artık. Kim bilebilirdi ki?