Dumanınızı alın ve dışarı çıkın!

Bildiğiniz gibi 19 Temmuz’dan itibaren ülkemizde kapalı mekanlarda sigara içilmesi hakkındaki kanunun sert maddeleri yürürlüğe girdi. Artık ister kahvehane olsun, ister bar olsun ve hatta meyhanede bile sigara içmek yasak.
İlk duyduğumda hoşuma gitmişti. Umurumda değildi çünkü. Sigara içmiyordum ve kimsenin de içmesini istemiyordum. Öyleyse bu yasaktan başka bir kanun içimdeki bu mutluluğa sebep olamazdı :)
Köylerde, özellikle kış aylarında, kahvelerin içi sigara dumanı yüzünden sis bombası atılmış gibidir. İçerde kısa süre bile dursanız gözleriniz yanmaya başlar. Sigara da, çayın kadim yol arkadaşıdır. Her ne kadar nefes borusunda yolları ayrılsa da…

Dediğim gibi, ilk bakışta çok sevindiğim bu habere, sonraları üzülmeye başladım. Televizyon ve gazetelerde, bu tip sosyal mekan sahiplerinin, işyerlerini kapatmak zorunda kaldığını, sigara yasağı yüzünden müşterilerin gelmediğinden yakındıklarını görüyordum. Bunu tabii ki hiçkimse istemez. Bazı şanslı esnaflar, bahçelerine koydukları üç – beş tabureyle müşterilerini memnun etme gayretindeydiler. Bir anda farkettim ki yasağa karşı olmuşum :)
Bu yasak kalkmalı ya da belli tavizler verilmeli diye atıp tutuyordum işte.
Sigara içmediğim halde, içenleri savunuyor, onların haklarının geri verilmesini istiyordum. Sonuçta benim sigara içmeyişim benim tercihim. Sen içiyorsan bu da senin tercihindir. Rasyonel olarak baktığımızda, haklarımız eşit. Yalnız şöyle birşey var;
Başkasının özgürlüğünü kısıtladığın noktada, kendi özgürlüğünü kaybediyorsun.
Ben filtreden bir miktar süzülerek gelen dumanı bile içmemeyi tercih ediyorsam, senin ciğerlerinden çıkan nikotin bulutunu neden içime çekeyim?

İşte bunları düşündüğüm anda da diyorum ki;
Umurumda değilsiniz sigara içenler. Şimdi alın dumanınızı ve çıkın dışarı!